Hooggevoeligheid ~ HSP
(Be)grenzen: waarom zo moeilijk?
In mijn praktijk merk ik dat grenzen aangeven voor hooggevoeligen een vaak terugkerende moeilijkheid is.
Wat maakt dit nou zo moeilijk voor hooggevoeligen
En hoe worden ze hierin beïnvloed door hun hooggevoeligheid?
Van mezelf of de ander?
Hooggevoeligen kunnen zo in de emotie of het gevoel van de ander meegaan, dat ze soms het onderscheid tussen zichzelf en de ander bijna of helemaal niet meer kunnen maken. Ze voelen de gevoelens van de ander zo sterk aan dat ze deze gaan aanschouwen als iets van zichzelf. Je kan jezelf voorstellen dat hierin een valkuil ligt, waar HSP'ers mee moeten leren omgaan. In een later artikel zal ik hier zeker nog een keer op terugkomen.
Toch is het zo verschrikkelijk belangrijk dat je als HSP'er je grenzen leert kennen en deze leert aan te geven. Je herinnert je misschien het voorgaande artikel waarin ik vertelde hoe moeilijk ik het vroeger had om te merken dat ik niet alles in het leven (werken en gezin) zo gemakkelijk aan kon als anderen. Als hooggevoelige heb je gewoon meer tijd nodig om alle prikkels om je heen te verwerken.
"Deze tijd zal jij zelf moeten nemen. Deze zal jij jezelf moeten gunnen!"
Dé uitdaging: jezelf ruimte en tijd geven
"Ruimte en tijd scheppen: Wat jij nodig hebt, belangrijk genoeg vinden
om het op de eerste plaats te zetten."
(citaat uit: "Leven met hooggevoeligheid" van Susan Marletta-
Dit is dé grote uitdaging voor een HSP'er! Hooggevoeligen voelen zó goed aan wat anderen verlangen en nodig hebben… Gelukkig kunnen ze deze zelfde kwaliteit ook perfect op zichzelf toepassen: voelen wat ze zelf verlangen en nodig hebben. Maar dat wil wel zeggen dat ze ten eerste tijd en ruimte moeten maken om te gaan voelen wat ze nodig hebben en dan ook nog eens tijd en ruimte moeten maken om deze behoeften te vervullen. Vaak hebben hooggevoeligen tijd alléén nodig; rust en stilte, om te herstellen van de vele prikkels en deze te verwerken.
Maar daar ligt juist de uitdaging: als hooggevoeligen voor zichzelf zorgen door tijd voor zichzelf te nemen, kunnen ze in die tijd niet voor anderen zorgen. Ze moeten zichzelf en hun eigen behoeften even op de eerste plaats zetten.
Waarom is het dan een uitdaging?
Wel, er spelen 2 valkuilen een belangrijke rol.
Valkuilen
Ten eerste zijn er zoveel anderen om hen heen waarvan ze alle behoeften en noden voelen. Wie zijn zij als enige tegenover al die anderen? Hoe kunnen ze deze vele noden en behoeften van al die anderen opzij zetten voor die van zichzelf, die ene zelf?
Doordat ze zo gewend zijn aan te voelen wat ánderen willen, kunnen ze de verbinding met zichzelf die nodig is om hun eigen behoeften te voelen, wel eens verloren zijn. Als jij continu voelt wat anderen (die buiten jezelf liggen) voelen, dan kan het zijn dat je als hooggevoelige terug moet leren om jezelf (wat in jezelf ligt) te voelen. Opnieuw verbinding maken met je eigen noden, behoeften en gevoelens kan betekenen terug in contact komen met je eigen lichaam. Want dat lichaam heeft de antwoorden in zich. Als je goed naar je lichaam leert luisteren, hoor je welke behoeften en noden je hebt om lekker in balans te zijn.
voel ik haar teleurstelling bijna net zo heftig (soms zelfs heftiger) als mijn vriendin zelf. Heel kleine nuances in haar stem, een korte hapering voor ze een antwoord geeft. Het komt allemaal glashelder binnen. Ik voel de teleurstelling van mijn vriendin letterlijk in mijn eigen lichaam. Mijn maag geeft een krimp en een druk op mijn longen doet me even wat dieper naar adem happen.
Je kan jezelf voorstellen dat het zo goed aanvoelen wat jij teweeg brengt bij de ander als jij je grens aangeeft (en in dit geval dus iemand moet teleurstellen), het extra moeilijk maakt om dit te doen. Dat is dan ook de reden waarom zoveel hooggevoeligen soms pertinent weigeren om dit te doen, met overprikkeling tot gevolg. Ze voelen zich de verschrikkelijke boeman en zoeken steeds naar andere oplossingen dan het aangeven van grenzen, om zichzelf staande te houden.
Luisteren naar je lichaam
De tijd en ruimte nemen om de stilte in te durven gaan. Dat is dus eigenlijk de boodschap. De tijd en ruimte voor jezelf willen nemen en durven luisteren naar je lichaam dat misschien al zo lang overuren voor jou draait zonder dat je er echt rekening mee hebt gehouden. Bereid zijn om af en toe aan de rem te trekken. Even jezelf voor laten gaan op al die anderen… Zodat je nadien (nadat je écht goed voor jezelf hebt gezorgd) nog veel beter voor al die anderen om je heen kan zorgen; dát is de echte uitdaging voor elke HSP'er.
Note: Dit artikel is niet bedoeld als wetenschappelijke uiteenzetting of als een allesomvattende waarheid. Het is een artikel dat tot doel heeft mensen te inspireren en aan te zetten tot nadenken en reflectie!
Durf jij de uitdaging aan?
De emotie van de ander
Als hooggevoelige voel je beter en dus ook vaker de emotie van de ander. Wat wil dat zeggen? Als mijn vriendin belt om af te spreken en het komt mij op dat moment eigenlijk niet uit, dan kan ik dat enerzijds moeilijk vinden om te vertellen, omdat ik haar niet wil teleurstellen. Ik kan me in haar verplaatsen (net zoals de meeste mensen dat kunnen) en als ik haar was zou ik ook niet graag een ‘neen’ terugkrijgen. Maar anderzijds, als ik als hooggevoelige ‘neen’ zeg tegen mijn vriendin, dan
Zelfvertrouwen:
Energiebalans:
Hooggevoeligheid: